بیانیه جمعی از دانشجویان دانشگاه علوم و تحقیقات فارس

بسم الله الرحمن الرحیم 

پس از شش سال تحمل رنج و سختی حال کار به جایی کشیده شده است که کوچکترین تحرکی از سوی او در رسانه ها منعکس می یابد و این خود موفقیتی است برای طلبه سیرجانی.

وقتی شعارها و اهداف ایشان مرور شود خواهیم یافت جز عمل به سخنان مقام معظم رهبری و آنچه را دین و قانون در باب امر به معروف و نهی از منکر مشخص کرده چیز دیگری نیست.

اما نتیجه این امر به معروف که در قالب عدالتخواهی صورت می گیرد جز خلع لباس روحانیت،پرداخت پول و زندان رفتن چیز دیگری نصیب این طلبه با اراده نشده است.

بر هیچکس پوشیده نیست که یکی از مهم ترین مباحث در دین ما بحث عدالت می باشد و جامعه موقعی به کمال می رسد که عدالت بر همه جا سایه افکنده باشد.کشور ما نیز به عنوان کشوری که داعیه دار اسلام ناب محمدی است حمایت از مظلومین و مستضعفین در راس همه امور قرار دارد که جز با عدالت این امر محقق نمی شود.

حال که طلبه ای قصد تذکر به مسئولین در قالب امر به معروف و نهی از منکر را دارد و این چنین با او برخورد می شود، سوالاتی را در ذهن هر انسان آزاده ای بر می انگیزد که مسئولین مربوطه باید به آن پاسخ دهند.

این حرکات که هر از گاه از سوی افراد مومن و آگاه صورت می گیرد چه تبعاتی برای جامعه دارد که به صورت جدی با آن برخورد می شود؟

آیا این جز وظیفه شرعی هر فرد مسلمان و پیروی از سخنان رهبر معظم انقلاب در باب عدالتخواهی می باشد؟

سوالی که از مسئولان قوه قضاییه می شود پرسید این است فردی از سیرجان آمد و به اشکال گوناگون با او برخورد شد آیا با زمین خواران سیرجان هم همانطور برخورد شده است؟

نیروهای امنیتی و انتظامی با رعایت قوانین و مقررات خاصی حق حضور در دانشگاه را دارند آیا در مورد حوزه چنین قوانینی صادق نیست؟

اگر جرم ایشان تشویش اذهان عمومی است پس راهپیمایی هایی که به مناسبت های مختلف برگزار می شود آیا نمی تواند مصداق تشویش اذهان باشد؟ کدام مرجع حق تشخیص جرم در این امور را دارد؟ 

جمعی از دانشجویان علوم و تحقیقات فارس